af hverju gefur þú ekki upp privat email...!!!!

hringja í 7712500 og þú mát vera frægur fyrir að gera 'Island betra... 

bara að skoða

 

Reynir Traustason leysir frá skjóðunni

Skýring?

Gömlu vinnubrögðin "þú klórar mér og þá klóra ég þér til baka", er í fullu gildi á Nýja Íslandi í dag.

 

Hver er árangurinn af þessum vinnubrögðum sem Friðrik skrifar svo fallega um, JÚ Ísland er gjaldþrota og skattapíning á allmening næstu ár verður að öllum líkingum með þeim hæstu í heiminum.

 

Blaðagrein e. Friðrik Sophusson, fjármálaráðherra (Morgunblaðið, janúar 1998).

Hva er að á Íslandi ???

Nú er búið að setja Friðrik Sophusson sem stjórnarformann yfir Íslandsbanka hf. 5% ((Glitnir hf. 95%) eða hvað sem má kalla þennan banka núna).

Árni Tómasson réð vin sinn Friðrík frá FME, sem svo réð Árna líka í í stjórn, ef ég man rétt þá hefur Árni Tómasson verið á launum hjá Íslensku bankaklíkunni allt frá því að hann hætti sem meðeigandi og síðar stjórnarformaður hjá Deloitte hf. árið 2001, (Deloitte sama fyrirtækið sem nú hefur fengið greitt að stóran hluta þessa 2,8 miljarða í sérfræðiútgjöldum Glitnis hf.), en Árni starfaði sem bankastjóri Búnaðarbankans frá 2001-2003 og hætti þegar hann varð að taka á sig skítinn frá Búnaðarbankanum, sem ætlaði að sölsa undir sig Stöð 2 og færa góðkunningjum sínum stöð 2, ef ég man þetta rétt, og jafnframt ef ég man rétt, þá var Árni Tómasson varformaður samtaka banka og sparisjóða, þegar Bjarni Ármannsson var formaður og síðan hefur Árni gengt ýmsum ábyrgðarstörfum fyrir þessi samtök banka og sparisjóða hjá FME, allt til þess dags að minnstakosti þar til að FME skipaði hann sem formann skilanefndar Glitnis hf.

Þá er ekki úr vegi að skoða blaðagrein eftir Friðrik Sophusson, fjármálaráðherra (Morgunblaðið, janúar 1998).

Skattar á heimili og fyrirtæki hafa lækkað. Fjármálaráðherratíð Friðriks Sophussonar 23. apríl 1995 - 16. apríl 1998.

Fjármálaráðherratíð Friðriks Sophussonar 23. apríl 1995 - 16. apríl 1998

Þegar samdráttur var hvað mestur í íslensku efnahagslífi í upphafi þessa áratugar var hægt að grípa til tvenns konar aðgerða til að minnka stórfelldan halla ríkissjóðs: Annars vegar að draga úr útgjöldum og hins vegar að hækka skatta. Ríkisstjórn Davíðs Oddssonar valdi fyrri leiðina. Útgjöld voru lækkuð og í stað þess að hækka skatta var gripið til þess ráðs að styrkja rekstrargrundvöll atvinnulífsins með því að lækka skatta. Þetta hefur skilað sér í betri afkomu fyrirtækja og verulega minna atvinnuleysi.

Stefna og aðgerðir ríkistjórnarinnar eiga því mikinn þátt í að nú horfir öðruvísi við í íslensku efnahagslífi en áður. Hagvöxtur er mikill, verðbólga hófleg og gert er ráð fyrir að rekstur ríkissjóðs verði í jafnvægi á árinu 1998. Við þessar aðstæður er brýnasta verkefni stjórnvalda að greiða niður skuldir ríkisins og bæta samkeppnisstöðu Íslands. Eitt af því sem skiptir miklu máli í því sambandi er hvernig skattlagningu er háttað. Margar þjóðir hafa þurft að horfa á eftir hæfu fólki sem farið hefur til starfa í öðrum löndum þar sem skattar eru lægri.

Þótt skatttekjur hins opinbera (ríkis og sveitarfélaga) hér á landi sem hlutfall af landsframleiðslu séu lægri en í flestum Evrópuríkjum var orðið afar brýnt að lækka tekjuskattshlutföll. Eins og margoft hefur komið fram leiða há hlutföll til meiri undanskota og óheilbrigðara efnahagslífs.

Lækkun tekjuskatta heimilanna
Eitt af stefnumálum núverandi ríkisstjórnar er að lækka jaðarskatta og einfalda skattkerfið. Í samræmi við það ákvað ríkisstjórnin síðastliðið vor að lækka tekjuskatt einstaklinga um 4% á árunum 1997-1999. Skatthlutfallið hefur þegar lækkað um 3% og lækkar enn um 1% í ársbyrjun 1999. Samanlagt hlutfall tekjuskatts og útsvars er því komið niður í 39% á þessu ári og fer í 38% árið 1999, samanborið við 42% 1996.

Samkvæmt þessu verður staðgreiðsluhlutfall tekjuskatts og útsvars orðið svipað og á árinu 1989. Tekjuskattshlutfallið hefur hins vegar ekki verið lægra frá því að staðgreiðslukerfið var tekið upp árið 1988. eða 26,4%. Aftur á móti hefur útsvar til sveitarfélaga hækkað úr tæplega 7% árið 1988 í tæplega 12% og gætir þar annars vegar áhrifa tilflutnings verkefna frá ríki til sveitarfélaga og hins vegar niðurfellingar aðstöðugjalds. Þetta birtist einnig í því að hlutur sveitarfélaga í staðgreiðslu hefur aukist úr um það bil helmingi árið 1991 í ríflega tvo þriðju hluta nú. Á þessu ári er þannig gert ráð fyrir að sveitarfélög fái um 33 milljarða króna í sinn hlut, en ríkissjóður um 17 milljarða, þegar tekið hefur verið tillit til greiðslu barna- og vaxtabóta.

Auk ákvörðunar um lækkun tekjuskattshlutfalls hefur sú breyting orðið að framlag launþega í lífeyrissjóði er nú skattfrjálst. Þessi breyting kom til framkvæmda á árunum 1995 og 1996 og jafngildir 1,5-1,7 prósentustiga lækkun tekjuskatts. Þá hefur til viðbótar verið ákveðið að gefa launþegum kost á að auka skattfrelsi lífeyrisiðgjalda enn frekar, eða um 2%, og kemur sú breyting til framkvæmda á næsta ári.

Að öllu samanlögðu jafngilda ákvarðanir stjórnvalda um lækkun tekjuskattshlutfallsins og skattfrelsi lífeyrisiðgjalda 6-7% lækkun tekjuskatts. Fyrir hjón með meðaltekjur, þ.e. 250 þúsund króna mánaðartekjur, svara þessar breytingar til 15 þúsund króna skattalækkunar á mánuði, eða 180 þúsund króna skattalækkunar á ári þegar þær eru að fullu komnar fram.

Þessu til viðbótar hefur einnig verið dregið úr jaðaráhrifum barnabóta og lífeyris almannatryggingakerfisins. Þá hefur endurgreiðsluhlutfall samkvæmt lögum um námslán nýverið verið lækkað úr 7% í 4,75%.

Lokaorð
Ákvarðanir ríkisstjórnarinnar um að lækka tekjuskatt og draga úr tekjutengingu eru mikilvægar því að þær stuðla að auknu frumkvæði og efla vinnuvilja einstaklinga. Áfram þarf að halda á þessari braut og tryggja einstaklingum jafnt sem fyrirtækjum starfsskilyrði og lífskjör sem jafnast á við það sem best er í öðrum löndum. Mikilvæg forsenda þess er þó að áfram verði unnið að því að draga úr ríkisútgjöldum og treysta þannig stöðu ríkissjóðs.
_____________________________________________________________________

Þetta segir að mínu mati allt um það hverjir það eru sem eiga að bjarga Íslandi ("augljóslega" þeir sem settu landið á hausinn og gáfu bankana og önnur ríkisfyrirtæki til vina og vandamanna), þó svo að það sé spurning "bjarga hverju", landið er gjaldþrota og samkvæmt Íslenskum lögum þá ber Íslenskum stjórnvöldum skylda til að lýsa landið gjaldþrota, og tel ég að þá ættu innlendir- sem og erlendir kröfuhafar mögulega séns á að uppræta ílla fengið fé útrásarvíkinganna hvar sem í þá næst.

  

Friðrik Sophusson formaður ÍSB

Hverjir eru YFIRSTÉTTIN á Íslandi í dag.

Er ekki kominn tími til að við gerum eitthvað annað en að láta rýja okkur inn að skinni, eða ætlum við að vera áfram rollur sem rúnar eru á hverjum degi til að standa undir fyrrum og núverandi flottræfilshætti „Yfirstéttarinnar “.

Ég og margir aðrir venjulegir Íslendingar erum búnir að fá nóg af þessu kjaftæði og bulli frá þessu liði sem ber ábyrgð á stöðu almennings á Íslandi í dag.

Ef þú ert einn þeirra sem heldur að málinn verði löguð með aðgerðum þeirra sem eru við stjórn í dag, þá skalt þú hætta að lesa, því þú græðir ekki neitt á því að vita betur en allir aðrir og gera ekki neitt annað en að hlúa að þessu glæpa liði.

Hinn venjulegi Íslendingur þarf núna að standa upp og segja „hingað og ekki lengra“ stöðvum þessa vitleysu strax.

Hvað á að gera og hvernig?

Ég get fullvissað þig hinn venjulega Íslending, um að það gerist ekki neitt vitrænt á næstu áratugum, nema til komi rótækar breytingar á allri okkar stjórnsýslu og öllum okkar stofnunum.

Það þarf að byrja á að losa okkur við nánast alla okkar stórskemmdu stjórnmálamenn af þingi og gera þá valdlausa hvaða flokki sem þeir tilheyra, það þarf að hreinsa út alla þessa stórskemmdu starfsmenn ráðuneyta landsinsog fá inn venjulegt fólk sem hefur þá vitneskju og þá tilfinningu, að það á að vera fyrir mig og þig, þennan venjulega Íslending, þá er nauðsynlegt að hreinsa út alla spillinguna í yfirstjórn lögreglunnar og dómskerfisins, þá er það bráðnauðsynlegt að endurnýja ALLT starfsfólk bankakerfisins, svo ekki hvað síst þarf að gera gjörbreytingar á Fjármálaeftirlitinu, Persónuvernd, og öllum þeim stofnunum sem hafa haft það eina hlutverk að miðstýra spillingunni og í dag er hlutverk þeirra að kæfa og hylma yfir brot þeirrar stéttar sem kallaði sig „Yfirstétt“ á Íslandi á góðæristímum þessara glæpamanna (!!! J Yfirstétt J !!!).

Lögmannamafíuna þarf að kemba með grófum lúsakamb og dusta drulluna úr hausnum á þeim með grófum og hörðum vendi og koma þeirri stórskemmdu „yfirstétt“ niður á jörðina með því að virkja löginn í landinu þannig að þau séu ekki bara til þess að skaffa þessum bjálfum áskrift af peningum sem almenningur svo borgar fyrir, þeir hafa hingað til verið áskrifendur að peningum frá því liði sem ég hef talið upp hér að ofan og ekki þurft að gera handtak, fyrir það eitt að koma með (eða skrifa uppá) ráðleggingar sem „Yfirstéttin“ þurfti til að komast upp með til að sölsa undir sig öllu því fé sem þeim langaði í, og núna eru þessir sömu skúrkar að gefa ráð hægi vinstri til að bjarga og upplýsa um hvað sé til ráða„það getur bara verið fyndið, „í besta lagi““.

Blaðamannastéttin á stóran hlut að þessu máli enda „þriðja vald J“ þessara „Yfirstéttar“, það getur ekki verið að hinn venjulegi Íslendingur, geri sér ekki grein fyrir því hverjir eiga blöðin sem þessir blaðasnápar vinna hjá, hver mann ekki eftir umræðuþáttunum í sjónvarpi þar sem blaðamenn (fréttamenn) fóru miklu og sögðu í beinni útsendingu að þeir tilheyrðu þessari „Yfirstétt“ og þeir meintu það svo sannarlega.

Ég nenni ekki að telja hér upp meira af þessu skunkaliði, „af nógu er að taka“, ég tel að nú verðum við þessi venjulegu Íslendingar að bretta upp ermar og hætta þessum lúðahætti, við setjum upp nýtt framboð til Alþingis, sem samann stendur af venjulegu fólki (ekki neitt af ofangreindu liða fær að vera með), við breytum ásýnd landsins og upplýsum um hryðjuverk þessara manna, við getum þá auðveldleg ráðið harðjaxla til að sækja peninganna okkar til þessa liðs, hvar sem þeir eru í heiminum, það kemur til með að kosta mikið að ráða mannaveiðara til að sækja þessa fjármuni, en gerum okkur grein fyrir því að við erum að tala um að þessir rúmlega 30 útrásarvíkingar hafa greitt ofantöldu liði, stórar upphæðir til þess að komast áfram með þjófnað sinn, og við erum ekki bara að tala um Iceseve vitleysuna þessar 6 eða 700 milljarði, áttum okkur á því að Icesave er aðeins 5 til 10% af upphæðinni sem þessir skunkar sölsuðu undir sig, þess vegna erum við að tala um upphæðir sem nema minnst 6 til 7 þúsund milljörðum.

Til þess að við getum gert eitthvað raunhæft þarf að byrja á að gera ofantaldar breytingar á stjórn landsins og ráðast í gagngerar breytingar á refsilöggjöf landsins, auka þarf heymildir til rannsókna ,til samræmis við hryðjuverkalög annarra landa, því að þetta fólk hefur framið hryðjuverk á landinu okkar.

Við þurfum ekki bara að sækja það sem þessir rúmlega 30 útrásarvíkingar stálu, heldur líka því sem þessir skunkar greiddu ofangreindu liði sem eflaust telur 10 til 13 þúsund mans, fyrir að hylma yfir með og hjálpa sér, og á ég þá við nánast allt bankaliðið ásamt lögmannaliðið og stjórnarlið sem hefur tekið fullan þátt í þessu sukki með beinum peningagreiðslum og eins í bitlingum, í formi hlutabréfa, þar þetta lið grætur nú krókadílatárum yfir að hafa tapað á, þetta er nánast sami fjöldi og er nú atvinnulaus í dag “ hvers vegna ekki að skipta þessu liði út fyrir þessa sem eru nú án atvinnu vegna þessa ránsliðs“, við þurfum ekki einhvern menntaáróður til að geta stjórnað þessu fámenna landi, og við björgum atvinnuleysisjóði í leiðinni, (ég ætla að þetta lið líti svo stórt á sig að geti ekki hugsað sér að sækja atvinnuleysisbætur, það væri annars mjög gaman að sjá Björgólf og Bjarna Ármannsson, Sigurð Einarsson Hreiðar Má og alla hina rölta og skrá sig á atvinnuleysisbætur).

Nauðsynlegt er að setja upp kerfi sem greiðir fyrir ábyggilegar upplýsingar sem verða til þess að þetta fé skilar sér til baka og jafnframt að gefa sakauppgjöf ef upplýsingar eru þess eðlis að þær upplýsa um brot þessara manna, jafnvel getum við greitt einhverjum af skunkaliðinu fyrir þessháttar upplýsingar ef með þarf, við erum jú að tala um að endurheimta mörg þusund milljarði til baka.

Ég ætla að setja upp blöggsíðu á stjornmala.net í næsta mánuði, þar sem þú og allir geta sagt frá, séu þeir með einhverjar upplýsingar um brot manna sem gegna opinberu starfi hér á landi sem og erlendis, þar geta menn skrifað hvað sem þeim sýnist og þurfa ekki að koma undir neinu nafni, ég mun hýsa þessa síðu á einhverri af þessum víðfrægu lögleysu eyjum þar sem útrásarvíkingarnir hýstu peningana okkar, þannig að ofangreindir lögbrjótar geta ekki stöðvað skrifin með aðstoð vina sinna í opinbera geiranum, undir því yfirskini að menn séu að bera út óhróður um sig, eina skilyrðið er að þú verður að get þess hvort þú hefur sannanir fyrir þínum skrifum eða ert bara að segja frá einhverju sem þú heyrðir eða einhverju sem þú heldur, þessi síða mun jafnframt vera tengd Google þýðingarvél sem þýðir af Íslensku yfir á fjölmörg önnur tungumál sjálfkrafa (þokkaleg þýðing ekki alveg 100% en nægjanlegt til að allir skilja um hvað er verið að fjalla).

Við látum ekki segja okkur lengur hvað má og hvað ekki má, sækjum peningana heim. 

Sigurður Pétur Hauksson

[e-mail]

www.stjornmala.net

Umboðsmaður Neytenda segir, "Voru gengisbundin lán bönnuð samkvæmt lögum?"

Þessu máli Gísla Tryggvasonar ber að fagna, vegna þess að í áratugi hafa lánastofnanir tekið okurvexti af viðskiptamönnum sínum með því að snúa útúr orðinu okurvextir og hafa talið það nóg að kalla okurvextina, verðtryggingu eða gengistryggingu, þetta er að sjálfsögðu vextir hvað sem menn vilja svo sem kalla þessa vexti, við vitum að til er Einkareikningur, gullbók og fleira í þeim dúr og engum dettur í hug að reina að skilgreina þá mismunandi vexti sem þar eru í boði sem eitthvað annað en vexti.

Orðið Okurvextir er skilgreint í öllum helstu menningarlöndum heimsins sem okurvextir, þegar menn leggja vexti á vexti, fyrir árið 1980 gagnrýndi ég okurvaxtatöku lánastofnanna þar sem þeir gjaldfelldu afborgun og vexti og lögðu dráttarvexti á þessa afborgun og vextina þar sem lögmenn bankana skilgreindu þetta sem höfuðstól, það liðu mörg ár áður en þessir menn viðurkenndu það að það vær hugsanlegt að þetta stæðist ekki lög.

Hverjum dylst að verðtrygging sem leggst við höfuðstól mánaðarlega og ber þá fulla vexti eftir það ásamt hluta vaxtanna, getur ekki verið skilgreint nema sem Okurvaxtataka.

Þetta er sama hugmyndafræði og blessaðir útrásar víkingarnir kölluðu fjármálasnilli, en er í raun aðeins ein enn útfærslan á aldargömlum píarmýta_fræðum, sem allir landsmann þekkja vel í formi keðjubréfa sendinga, sem eru að sjálfsögðu bannaðar hér á landi með lögum (reglugerð).

 Mín skoðun er sú að stjórnvöldum beri að fella niður allar verðbætur og allar gengishækkanir af öllum lánum lánastofnanna í landinu og reikna lán fyrirtækja og almennings samkvæmt því með þeim vöxtum sem skilgreindir eru á lánunum, þá er rökrétt að þeir fjármagnseigendur sem hafa fengið greidda út þessa okurvexti beri að endurgreiða lánastofnunum sínum þessa okurvexti.

Þá tel ég það vekja furðu að lögreglan í þessu landi skuli ekki hafa kyrrsett eigur útrásavíkinganna og notað til þess sömu lög og reglugerðir sem lögreglan notaði til að stöðva keðjubréfin á sínum tíma.

..................................